تا 10 روزگی

٢/٦/٩٠ اولین روزی که از خواب بیدار شدم، تو دختر قشنگم رو کنارم دیدم

چه حس خوبی خدایا متشکرم

صبح که بلند شدم و رفتم دستشویی بودم که یه هو از توی اتاق سر و صدای زیادی اومد خواستم برم بیرون که همراه هم اتاقیم گفت : مرد اینجاست همونجا باش. دیدم برانکارد اوردن رفتم یبرون دیدم مامان جون حالشون بد شده و اومدن بردنشون اورژانس. از ترس کف کرده بودم .خاله زری هم رفت. از استرس داشتم می مردم .خاله زری هر نیم ساعت می اومد یه سر به من میزد و باز میرفت پائین.طفلی یه پاش پیش من بود یه پاش اورژانس.تا اینکه گفتن باید مامان جون روببرن بخش NICU  بستری کنن البته برای احتیاط.خاله زری هم که دست تنها بود زنگ زد دایی صادق اینا بیان تهران.

ساعت 8:30 بابا اومد بیمارستان سمانه جون هم با یه سبد گل قشنگ باهاش اومده بود . بابا کارهای ترخیص رو انجام داد و ساعت 2:30 مرخص شدیم.

یک روزگیت مبارک گل من

 من و خاله زری رفتیم دیدن مامان جون و باهاش خداحافظی کردیم و رفتیم خونه . دایی صادق اینا حرکت کرده بودن و ساعت 3 صبح رسیدن وقتی دیدنت همه میگفتن چقدر ناز و کوچولویی .

فردا صبح یعنی 3/6/90 برای چک اپ بردیمت بیمارستان.دایی صادق هم برای ترخیص مامان جون اومد . تا نوبتمون بشه اینقدر گریه کردی هر کار کردم  شیر نمی خوردی.اخر یه ماما اومد و بهم کمک کرد و اموزش داد که چطور باید شیر بدم که خوشبختانه شیر خوردی.

دکتر گفت وزنت کم شده و تب هم داری پرسید چقدر شیر میخوره؟گفتم کم بیشتر خوابه. دکتر گفت بچه نا نداره که گریه کنه شیرت سیرش نمی کنه  چون شیر کم خورده اب بدنش کم شده تب کرده باید کمکی بهش بدی .

مامان جون هم مرخص شد و همگی رفتیم خونه.

تا 10 روزه شدی مامان جون هر روز برام کاچی درست میکرد که شیرم زیاد بشه. شبها 2-3 بار از خواب بیدار میشدی و گریه میکردی فرحناز خانوم دستشون درد نکنه تو این 10 روز خیلی برامون زحمت کشیدن و پا به پای من بیدار می شدن و بهم کمک می کردن . 

مهرناز جون هم توی دوشیدن شیر خیلی بهم کمک کرد.